نحل منفرد : روش های متفاوتی برای تشخیص عسل طبیعی توسط افراد مطرح می شود. برخی میزان کش آمدن عسل را ملاک طبیعی بودن آن می دانند. اشخاص دیگری معتقدند عسل های تیره رنگ طبیعی هستند. بعضی ها فکر می کنند اگر عسل با موم باشد طبیعی است. عده دیگری چوب کبریت را در عسل زده و آن را به صورت یک خط روی کاغذ می ریزند و اگر از سمت دیگر نم نداد و قطره قطره شد می گویند طبیعی است. گروهی هم عسل را در یخچال می گذارند و اگر شکرک نزد آن را طبیعی می دانند . واقعاً راه تشخیص عسل کدام یک از این ها است؟
برای تشخیص خلوص و طبیعی بودن عسل دو راه وجود دارد .
تشخیص دقیق خلوص عسل فقط توسط آزمایشگاه ممکن است . آزمایشگاه میزان دقیق مواد موجود در عسل را به دست آورده و مقدار ساکارز(شکر) و سایر قند های موجود در عسل را مشخص می کند. از روی نتیجه ای که آزمایشگاه به ما ارائه می کند می توانیم میزان خلوص عسل ها را بسنجیم.
روش دوم یک روش تجربی است. افرادی که دارای تجربه مصرف عسل های مختلف هستند قادرند از روی طعم و مزه ی عسل ، طبیعی بودن آن را تشخیص دهند . این تشخیص نسبی است ، اما بسته به میزان تجربه فرد بیش از 70% صحیح است. به طور کلی عسل طبیعی عطر و طعم گیاهی را دارد که از آن استحصال شده است و عطر و مزهی آن شبیه اسانس هایی که به وفور در محصولات صنعتی حس می شوند نیست. برای تشخیص طبیعی بودن عسل می توانید تا حد زیادی به ذائقه ی خود اعتماد کنید.
اما اعتقاداتی که در ابتدای این نوشته ذکر شد صحیح نیستند.
کش آمدن عسل مربوط به گرانروی(ویسکوزیته) آن است و به دما بستگی دارد. اگر عسل گرم باشد حالت کشسانی کم و اگر سرد باشد کشسانی آن زیاد است.
رنگ و طعم عسل مربوط به گیاهی است که از آن استحصال شده . این ادعا که اگر رنگ شهد گلی تیره باشد خواص دارویی آن بیشتر است ، ادعای درستی نیست. خواص دارویی گیاهان ، متفاوت است و هر گیاه خواص خود را دارد که شاید در گیاهان دیگر نباشد.
عسل های تقلبی بیشتر از طریق خوراندن محلول آب و شکر به زنبور ها تولید می شوند . زنبور ها این محلول را به عسل تبدیل کرده و مثل شهد گل آن را در شان های مومی که نمونه آن را در بازار فراوان دیده اید ذخیره می کنند.
خط کشیدن روی کاغذ با عسل تنها می تواند یک آزمایش برای تعیین میزان رطوبت عسل باشد. عسل های استحصال شده در برخی از مناطق نظیر شمال کشور به صورت طبیعی رطوبت بالایی دارند. به همین دلیل این آزمایش روش مناسبی برای تشخیص میزان خلوص یا طبیعی بودن عسل نیست.
غلط ترین باور در مورد خلوص عسل ، نظر برخی افراد در خصوص شکرک زدن عسل است . شکرک زدن عسل که لفظ صحیح آن رُس کردن است ، هیچ ربطی به میزان شکر موجود در عسل ندارد. عسل خالص طبیعی حتماً رس میکند. اگر عسلی رس نکند مصنوعی است یا در اثر حرارت بیش از حد آنزیم های آن از بین رفته و سمی شده است.
در جهان برای تشخیص سلامت و طبیعی بودن عسل استانداردهایی وجود دارد که البته ملاک آنها در مورد عسل گیاهان مختلف ، متفاوت است. به طور کلی در خصوص ساکارز(شکر) موجود در عسل استاندارد های آمریکایی عسلی را که تا 7% و استاندارد های اتحادیه اروپا و استاندارد سازمان خواربار جهانی (کدکس) عسلی را که تا 5% ساکارز داشته باشد طبیعی می دانند.(بجز عسل هایی که نام آن ها مشخص شده)
گروه نحل منفرد با سعی و تلاش فراوان و به کمک زنبورداران زحمت کش و صادقی که کار اصلی تولید عسل های مرغوب را به عهده دارند ، تلاش کرده است که عسل هایی با درصد ساکارز کمتر از 3% را به مردم خوب ایران اسلامی ارائه نماید.
دلیل این کیفیت برتر ، تولید عسل در زنبورستان های کوچک است . در زنبورستان های کوچک قدرت کنترل کیفیت بیشتر است این مزیتی است که شرکت های بزرگ کشورهای صنعتی از آن بی بهره اند. تولید و ارائه عسل هایی با ساکارز کمتر از 3% تنها یک ادعا نیست . تمام عسل های وارد شده به کارگاه گروه قبل از بسته بندی نمونه گیری و آزمایش می شوند که اسناد آن موجود و قابل ارائه است. ضمناً آدرس برخی از آزمایشگاه هایی که در زمینه آزمایش عسل فعال هستند در سایت نحل منفرد به آدرس www.healinghoney.ir موجود است و مشتریان گرامی می توانند از طریق آنها یا سایر آزمایشگاه های معتبر به آزمایش مجدد عسل ها بپردازند.
